Ama bir yer var Ankara'da, içinizi ısıtan, size huzur veren, herkesin seveceği ama sadece bazı insanların anlam yükleyeceği, Hamamönü. Kardeşim Yasin ile bol bol gezdik, Kebab-ı hayat'ta yedik içtik ve tabiki fotoğraf çektik, paylaşmak isterim, hatırası kalsın kim bilir bir daha ne zaman gideceğim...
Hadi ben kaçtım, sabah kahvaltıya davetliyim, herkese iyi geceler...
Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu'nun kabrinide ziyaret ettik. Bu mübarek cuma gecesinde Allah'tan rahmet diliyorum, ruhu şâd olsun...
7 yorum:
ben de hiç sevmem nedense ankarayı.soğuk gelir,sadece betondan ibaret gelir.güzelmiş hamamönü..bahsederler..
hamamönü herhalde buralar
ramazanda gitmiştim o zaman biraz kalabalık oluyor
böyle sakin halini daha sevdim
kal sağlıcakla...
bende bayılırım bu tarz konak türü yerlere çokta severim o yuzden safranbolu, taraklı,göynük, beypazarı hep gezdim:))
sevgiler canım resimler çok güzel
Her Ankara'ya gittigimizde birileri "Ankara'da gezecek yer yok" deyip (tipki strasbourg'ta gezecek yer yok demesi gibi ) beni eve hapseden kardesini siddetle kiniyorum!!! Bu guzelliklerden beni mahrum birakiyor. ne harikaymiss
Hamamönü Ankara'nın sayılı güzelliklerinden..
Gidince insanın içini rahatlatan bir havası var gerçekten de..
Güzel; Bahsettikleri kadar varmış değil mi :)
Tombul tarifler; Evet :) Kesinlikle böyle çok daha huzur verici...
Reçelim; Bende çok seviyorum, kasıyor beni taş duvar avm'ler! Teşekkür ederim :)
Gelin; Höt höt höt kardeşime laf yok. Bir dahakine sen bana takıl şekerim :)
Zeytin çekirdeği; Kesinlikle öyle, ara sıra gidip huzur bulmalı...
Bu tarz evleri oldum olası çok sevmişimdir. Bakış açına detayları bu şekilde görüp bize yansıtabilmene hayran kaldım. Emeğine sağlık. Sevgiler...
Yorum Gönder